در شلوغی جشنواره فلم کن امسال و درمیان زرق و برق، درحالی که سینمای افغانستان غایب است، از راه یک قطعه‌ی سینمایی منحصر به فرد یک کارگردان کانادایی، صدای احمد ظاهر، آوازخوان افسانه‌ای افغانستان در هفتاد و هفتمین جشنواره بین‌المللی فلم کن، طنین‌انداز شد و این فلم، موج غافلگیرکننده‌ای از نوستالژی را با یک میان‌آهنگ کوتاه برانگیخت.
به گزارش انصار، درحالی که من و همکارم برای یک گفتگوی ویژه با متیو رنکین، کارگردان کانادایی فلم «زبان بین‌المللی» نشسته بودیم، کنجکاوی من در مورد یک لحظه ویژه و کوتاه در این فلم برانگیخته شد.
صحنه‌ای کوتاهی از این فلم که به‌گونه ظریفانه، توسط آهنگ احمد ظاهر، خواننده افسانه‌ای افغانستان که زمانی پژواک صدای او در کوه‌ها و دره‌های افغانستان طنین‌انداز می‌شد، برجسته شده است.
لبخند رضایت‌بخشی بر صورت کارگردان نقش بست، هنگامی که یادی از این آهنگ کردم و گفت: «من احمد ظاهر را دوست دارم. او یکی از آوازخوانان مورد علاقه من است و تمامی آهنگ‌هایش را دوست دارم.»
متیو رنکین با اشتیاق قابل‌لمسی ادامه داد که «همانگونه که می‌دانید، احمدظاهر اِلوز افغانستان است، زیرا او آهنگ‌های زیادی از الوز را به دری تبدیل کرده و به‌گونه‌ای آنها را افغانیزه کرده است.»
این کارگردان کانادایی که از مدت ده سال بدین‌سو، فارسی می‌آموزد، احترام و شیفتگی ویژه‌ای به زندگی حرفه‌ای احمد ظاهر دارد.
در کنار اینکه قطعه استفاده‌شده آهنگ احمدظاهر، وزن عاطفی خاصی به ماهیت آن صحنه‌ی فلم بخشیده، کاگردان می‌گوید که احمدظاهر «تا حد زیادی الهام‌بخش» این فلم بوده است.
او کسی بود که تا حد زیادی الهام‌بخش فلم بود...و احساس می‌کنم که ادغام فاصله‌ها که شما در حرفه‌ای احمد ظاهر میابید، تا حد زیادی هدف فلم است. بنابر این، از بسیاری جهات، احمد ظاهر برای ما یک نوع رهنمای معنوی بود.
اینکه یک آوازخوان از کابل، قلب یک فلم‌ساز در کانادا را لمس می‌کند، خارق‌العاده است و بیانگر قدرت هنر و موسیقی است. قدرتی که فاصله‌های میان فرهنگی را ازبین می‌برد و ارتباط غیرمنتظره‌ای ایجاد می‌کند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/31709
بهار و نوروز در شعر شاعران پشتو زبان افغانستانی
